അന്ന്‌ഃ
മനസ്സിന്റെ കിരണങ്ങളേറ്റ്‌
വാക്കുകൾ നിഴൽപ്പീലി ചാർത്തി
ആരുമറിയാതെ മിഴിനീർ പൊയ്‌കയിൽ
മൗനങ്ങളോലങ്ങൾ തീർത്തു.
ഇന്ന്‌ഃ
പണ്ടെനിക്കെഴുതിയ വരികളെ-
ന്നോടു ചോദിച്ചതാണിന്ന്‌
ഞാൻ വാരിക്കൂട്ടി തീയിലിട്ടത്‌
പ്രണയം, പുകഞ്ഞങ്ങനെ
ഗഗന സ്വപ്‌നങ്ങളായ്‌ മേഘരാജി-
യിലടയുന്ന മഴപാറ്റകൾ
നീലനിറമുളള നിന്റെ വാക്കുകൾ
ആകാശവാണിയിൽ ഒഴുകിഒലിക്കു
യാണിന്ന്‌ സാന്ത്വനം പോലെ
നീ തന്ന ഏടുകൾ, വാക്കുകൾ,
സ്വപ്‌ന ചിറകുകൾ, വർണ്ണങ്ങൾ…
ചോരയിൽ കുതിർന്നതറിയാതെ-
ഞാനിന്നുമിങ്ങനെ,
മജ്ജയും മാംസവും പേറി.
Generated from archived content: poem2_dec.html Author: suma_cs
