സ്വപ്‌നത്തിന്റെ തൊട്ടിലിൽ
അവളുറങ്ങുന്നു.
രൗദ്രജീവിതമുഖങ്ങളിൽ നിന്നും
എനിക്ക്‌ അഭയസ്ഥാനം.
ആഗ്രഹത്തിന്റെ വിടർകണ്ണുമായ്‌
അവളുടെ ആവശ്യങ്ങൾ,
എന്റെ നിരാലംബജന്മത്തിന്റെ വൈക്കോൽ തുരുമ്പ്‌.
ജീവിതാസക്തിയുടെ പീഢകളിൽനിന്ന്‌
ക്ഷണികമായൊരു ഒളിച്ചോട്ടം
-അവൾക്കരികിലേയ്‌ക്ക്‌.
പുൽപ്പായിൽ അവളുടെ സ്വച്ഛനിദ്ര
കുറ്റബോധത്തിന്റെ കണ്ണുനീരിലൊരുമ്മ.
ആർത്തലച്ചുയരുന്ന ദുരിതത്തിരമാലകൾ
ഇവിടെയെത്തുകയില്ല.
അവളുടെ ബാല്യനൈർമ്മല്യത്തിൽ
ഞാൻ സുരക്ഷിതനാവുന്നു.
Generated from archived content: poem2_may27.html Author: pa_babu
