പ്രണയം ഒരു മഴയിൽ

മഴ… മൗനത്തിന്റെ വിങ്ങലാണ്‌

നിന്നെ പൊതിഞ്ഞ്‌ നിന്റെ ഗന്ധവുമായി

ഇടനാഴികൾ കടന്നുവരുന്ന

തണുപ്പിന്റെ മണം.

മണ്ണിന്റെ മടിയിൽ നിറഞ്ഞു

പെരുകുന്ന നീർക്കുമിളകൾ…

മുറ്റത്തെ മഴവെളളത്തിലെ

കടലാസുതോണിയിൽ രണ്ടെറുമ്പുകൾ

നീയും ഞാനും… ഉലയുന്ന തോണിയിൽ

നമ്മൾ തനിച്ച്‌… തണുത്ത കാറ്റ്‌

ഓർമ്മകളെ ശ്വസിച്ച്‌ കടന്നുപോകുന്നു,

പ്രണയം തന്ന ജ്വരവും നനുത്ത നാണവും

ഒടുവിൽ കാലം കലാപമായപ്പോൾ

നമുക്കു മുന്നിൽ മഴ മഞ്ഞായി

എല്ലാം ലയിപ്പിക്കുന്ന മഞ്ഞ്‌

ഇപ്പോൾ ഇറ്റുന്ന ഓരോ തുളളിയിലും

നീ സാന്നിദ്ധ്യമാകുന്നു.

പ്രണയത്തിന്റെ കുളിരുളള

മഴയുമ്മകൾ തരുന്നു.

എന്റെ മഴ നിനക്കായ്‌

മൗനത്തിന്റെ തേങ്ങലുകളും

തണുപ്പിന്റെ മണവും

നീർക്കുമിളയിലെ പ്രപഞ്ചവും

ഒക്കെ നിനക്കായ്‌

ഒപ്പം നേർത്ത മഴയായ്‌ ഞാനും..

Generated from archived content: poem1_july11_08.html Author: sreeparvathi

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ