ഒഴിഞ്ഞ കൂടകളും
ഒഴിയാത്ത ആവനാഴിയും
ഇതെന്റെ മടക്കയാത്ര
നിന്റെ ദൈന്യത
എന്റെ വന്യതയ്ക്കുമേൽ
കാവൽ വിരിച്ചതും
ദുരമുറ്റിയ ചങ്കിൽ
നിന്റെ ചരടു
വലിഞ്ഞുമുറുകിയതും
ഒരന്ത്യശാസനമായ്
നിന്റെ മിഴിവെട്ട-
മെന്നെ വേട്ടയാടുന്നതും
ഞാനറിവൂ; നില്ക്കുക
ഇരയാര്, നീയോ ഞാനോ?
Generated from archived content: poem_mar14.html Author: alexy
