മർത്യനെച്ചുഴുന്നതെല്ലാം വിചിത്രമാം
വിസ്‌മയ സത്യങ്ങളല്ലേ
വാക്കുകൾ കൊണ്ടൊരു
സാഗരം തീർക്കിലും
എന്തോ പറയുവാൻ നാം മറക്കും
നയനപഥങ്ങളിൽ മിഴിയലയുമ്പോഴും
എന്തോ നാം കാണാതിരിക്കും
ജനസഞ്ചയത്തിൽ സദാ
ലയിക്കുമ്പോഴും
ഒരുവേള നാം തനിച്ചാവും
പകരുന്ന സ്‌നേഹത്തിൻ
കണികയൊരല്പമായ്‌-
എവിടെയോ നാമൊളിപ്പിയ്‌‍്‌ക്കും
ആയിരം ശരികളിലൊരു
തെറ്റുതിരയുവാൻ
മനസുകൾക്കുത്സാകമേറും
അതിഗഹനവൃത്തിയിൽ
വ്യാപരിക്കുമ്പോഴും
മനമെവിടെയോ യാത്രയ്‌ക്കൊരുങ്ങും
അനർഗ്ഗളമാമർത്ഥ സംപുഷ്‌ടമൊഴികളിൽ
ഒരു പിഴവാക്കു നാം പറയും
സ്വപ്‌നസാക്ഷാത്‌കാര വേളകൾ;
തൽക്ഷണം വ്യർത്ഥതയും വന്നുചേരും
ജീവിതസരണിയിൽ ‘വിസ്‌മയസത്യങ്ങൾ’
ഗതിഭേദമില്ലാതെ വീണ്ടും…
Generated from archived content: sept_poem50.html Author: ajith_kottamuri
