ഈറൻ ഇലകളിലൂടെ ദൂരെ നിന്നൊഴുകി വരുന്നു ഇളം സൂര്യനാളങ്ങൾ. അതു കണ്ട് പറന്നണയും കൂടുകളിലേയ്ക്ക് കുഞ്ഞിക്കുരുവികൾ. വീട്ടിലെത്തിയ നേരം തുളസിത്തറയിൽ നിന്നു കീർത്തനാലാപനം പോലെ കേട്ടു. സന്ധ്യാനാമജപം. പ്രാർത്ഥനാനേരം. നിത്യമുഴക്കം. എന്തു കൊണ്ടും ഒരുമയുടെ വെളിച്ചം പകരുന്ന നാടിന്റെ നന്മ. തിങ്ങി നിൽക്കുന്ന കേരവൃക്ഷങ്ങൾക്കുണ്ട് എത്രയോ രഹസ്യങ്ങൾ ചൊല്ലിടാനെന്ന പോൽ. വളർന്നു പൊങ്ങുമ്പോൾ കാഴ്ചകൾ എന്തെല്ലാം, എത്രയോ. കെട്ടിട സമുച്ചയങ്ങൾക്കിടയിലെ പച്ചപ്പിൻ മനോഹാരിത. മഴയിൽ കുതിർന്നു നിൽക്കുന്നു മരങ്ങൾ, മണ്ണ്‌. മണ്ണിനടിയിൽ മനുഷ്യനറിയാത്തതെന്തെല്ലാം. എണ്ണമുണ്ടോ? അറിവിൻ പാരാവാരം. അതിൽ നീന്താൻ എപ്പോഴും ആഗ്രഹം. ആ ആഗ്രഹം എത്തിച്ചത് ലക്ഷ്യത്തിലേയ്ക്ക്. നിശ്ചയദാർഢ്യത്തിൻ ഉദാഹരണം. നാളുകൾ കടന്നു പോയി. നാട്ടിൽ വേറെ മാറ്റങ്ങളുണ്ട്. ഫ്ലാറ്റുകൾ, വീതിയുള്ള റോഡുകൾ, മൊബൈൽ – മൊബൈൽ ഉപയോഗിക്കാത്തവരുടെ ലോകമല്ലയിതു.
അന്നു നാട്ടിലെത്തിയതു എട്ടു വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്. ചന്ത വരെയൊന്നു പോയി. കുറച്ച് സാധനങ്ങൾ വാങ്ങി. വഴിയിൽ ലാവണ്യ ചേച്ചിയെ കണ്ടു. വിശേഷങ്ങളൊക്കെ പറഞ്ഞു. ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരി സന്തോഷം പടർത്തി. രാത്രി വൈകും മുൻപേ ആഹാരം കഴിക്കാൻ എല്ലാം എടുത്തു വച്ചു. നല്ല കഞ്ഞി, പയറ്‌, പപ്പടം. ഇവിടത്തെ കഞ്ഞി കഴിക്കാൻ ഒത്തിരി കാലം കഴിയേണ്ടി വന്നു. അളവില്ലാത്ത സന്തോഷം ഉളവാക്കി. എത്തിയിട്ടു രണ്ടു ദിവസങ്ങൾ. കുടുംബത്തോടൊപ്പം ഇനിയുള്ള ദിവസങ്ങൾ. ബന്ധുക്കൾ തൊട്ടപ്പുറത്ത് തന്നെ. പിറ്റേന്ന് രാവിലെ 5.30നു എഴുന്നേറ്റു. കുളിച്ചു, അമ്പലത്തിൽ പോയി. കുറച്ചു സുഹൃത്തുക്കളെ കാണണമെന്നു തോന്നി. ഇരുപതു കിലോമീറ്റർ അപ്പുറത്ത് ഭദ്രൻച്ചേട്ടന്റെ വീട്. അവിടെ പോയി. തിരിച്ചു വരും വഴി ജോണിനെ കണ്ടു. ഊണ്‌ അവിടെ നിന്നായിരുന്നു. നല്ല അവിയൽ, സാമ്പാർ, തോരൻ. എല്ലാം നല്ലതായി തോന്നി. നാട്ടിലെ പുണ്യം. അത് ഒരു പക്ഷെ മറുനാട്ടിൽ അറിയുമോ? ചില സന്ദർഭങ്ങൾ വരുമ്പോഴാ‍ാണ്‌ മനുഷ്യൻ യഥാർത്ഥനാകുന്നത്. ജീവിതസംഭവങ്ങൾ മാറിമറയും.
ആശുപത്രിയിൽ എത്തിയപ്പോൾ സമയം നാലു മണി. ഡോക്റ്ററെ കാണാൻ തിരക്കുണ്ടായിരുന്നു. കാർഡെടുത്ത് കാത്തിരുന്നു. ജീവിതം കാത്തിരിപ്പാണ്‌. “വെയിറ്റിങ്ങ് ഫോർ ഗോദോ” -എന്തിനൊക്കെയോ ആരെയൊക്കെയോ കാത്തിരിക്കുന്നു. എപ്പോഴാണ്‌ എവിടെ എത്തുക എന്നു പറയാനാകില്ല. തന്റെ ഊഴം കാത്തിരുന്നത് വന്നു ചേർന്നു. ചെറിയ പനിയല്ലേ? മാറിക്കൊള്ളും എന്നറിയാം. മരുന്നു എഴുതിക്കിട്ടിയതു വാങ്ങി വീട്ടിലേയ്ക്ക്. മഴയും പനിയുമില്ലാത്ത കുട്ടിക്കാലമില്ല. കടൽ കാണാൻ പോകുമായിരുന്നു. അന്നൊരു ദിവസം കടലിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ എന്തായിരിക്കുമെന്നറിയാൻ വല്ലാത്ത മോഹം. അതു ചെന്നെത്തിയത് അമേരിക്കയിലെ ഗവേഷണപഠനത്തിൽ. ഓഷ്യനോഗ്രാഫിയിൽ. കടൽ മീനുകൾ, അവ ഓടി നടക്കും പരപ്പുകൾ, പവിഴപ്പുറ്റുകൾ എല്ലാംകൊണ്ടൊരു അത്ഭുതലോകം! താഴെ! ആകാശത്തിനും കടലിനുമിടയിൽ മനുഷ്യജീവികൾ. മനുഷ്യലോകവും ഇപ്പോഴും അത്ഭുതങ്ങൾ നിറഞ്ഞതാണ്‌. ‘പ്യുയർ വെജിറ്റേറിയൻ’ ആയ ഒരാൾ എങ്ങനെ മീനുകളെ സ്നേഹിച്ചു എന്നതൊരത്ഭുതം! അവയെക്കുറിച്ച് പഠിച്ചു കൂടുതൽ തരം മീനുകളെ കണ്ടെത്തി ഉജ്ജ്വലമായ രീതിയിൽ കടൽ ജോലി മുന്നോട്ട്. അതു കൊണ്ടു തന്നെ വിവിധരാജ്യങ്ങളിൽ പോകാനുള്ള അവസരങ്ങൾ, കടൽക്കാറ്റേറ്റു ദിനങ്ങൾ. എന്നാൽ മാതൃദേശത്തിൻ കടൽക്കാറ്റിനു വേറിട്ട സുഗന്ധം. അതിവിടെ ജനിച്ചു വളർന്നതിന്റെ ബാക്കിപത്രം. ചിലപ്പോൾ തോന്നും ഇവിടെ തന്നെ ഒരു ജോലി ചെയ്തു ജീവിച്ചാലോയെന്നു. വീണ്ടും ആഗ്രഹശാഖികൾ വളർന്നുലയുമ്പോൾ മാറും. തിരിച്ചു പോകാൻ ഇത്തവണ ഒരു മാസമുണ്ട്.
വീട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ തന്നെ നല്ല ക്ഷീണം.ഉറങ്ങിയതു പോലും അറിഞ്ഞില്ല. രാവിലെ പത്തര ആയപ്പോൾ വീട്ടിൽ അതിഥികൾ. കല്ല്യാണം ക്ഷണിക്കാനെത്തിയ ബന്ധുക്കൾ. അതിലൊരാൾക്ക് അമേരിക്കയിൽ പോകണമെന്നാഗ്രഹം. തന്റെ അനുഭവങ്ങൾ പങ്കു വച്ചു. അതുത്സാഹം നല്‌കും. പ്ലസ് ടുവിനു പഠിക്കുകയല്ലേ? ഇപ്പോഴല്ലേ ആഗ്രഹച്ചിറകുകൾ മുളച്ചു തളിർത്തു വളരുന്നത്. തന്റേയും അനുഭവം അങ്ങനെ തന്നെ. അങ്ങനെ ബന്ധുക്കളും സുഹൃത്തുക്കളും നാട്ടുകാരുമൊക്കെയായി രണ്ടാഴ്ച പിന്നിട്ടു. ഇനി രണ്ടാഴ്ചകൾ കൂടി അങ്ങനെ തന്നെ കടന്നു പോകും. അപ്പോഴാണ്‌ ഒരു പുസ്തകമെഴുതണമെന്നൊരു ആഗ്രഹം തോന്നിയത്. പിന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കേണ്ടതില്ല. എഴുത്ത് ആരംഭിച്ചു. കടൽ മീനുകലെക്കുറിച്ചു. സാഗരതിരകളെണ്ണാൻ തുടങ്ങി. ഇതു വെറും പുസ്തകമാക്കാനല്ല ഉദ്ദേശ്യം. വായനാശീലമുള്ളവർക്ക് ഉപകാരപ്രദമാകണം. അറിവിൻ കടൽക്കൂടാരം. കടൽ കണ്ട പ്രതീതി! വെറും കാഴ്ചകൾ മാത്രമല്ല, ആഴങ്ങളും അർത്ഥങ്ങളും!
ഓർമ്മകൾ പെറുക്കിയെടുത്ത് കോർത്തിണക്കാൻ തുടങ്ങി. പഠിച്ച പാഠങ്ങൾ ഓരോന്നും. മനസ്സിൻ മാറാലകൾ തുടച്ചു നീക്കി. കണ്ണാടിയാക്കി. തെളിഞ്ഞു വരുന്ന ഓരോ ചിത്രവും അപ്പോൾ തന്നെ ഒരിക്കൽ കൂടി വരച്ചെടുക്കും. അങ്ങനെ ഒരുപാട് ചിത്രങ്ങൾ. പെട്ടെന്നു എഴുതി തീർക്കാനല്ല. കണ്ടുപിടിത്തങ്ങളുടെ ഗാംഭീര്യം ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ചരിത്രപുസ്തകം ആകണമെന്നു നിർബന്ധമുണ്ട് നിതേഷിനു. ഓഷ്യനോഗ്രാഫിയിൽ അറിയപ്പെടുന്ന പുസ്തകം. റഫർ ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നതാവണം. നീണ്ട ഒരു വർഷം. പ്രയത്നങ്ങൾക്കു പരിസമാപ്തി. ഇനി ഈ ഗ്രന്ഥം പ്രസിദ്ധീകരണത്തിനു തയ്യാർ. നാട്ടിൽ വച്ച് ചെയ്യണമെന്നാണ്‌ ആഗ്രഹം. അതും ഒരു ആഗ്രഹം. അങ്ങനെ വീണ്ടുമെത്തി നാട്ടിൽ.
മഴയുടെ നാദം മനസ്സിൽ കിലുങ്ങി. തന്റെ വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ദിനം. മാതാപിതാക്കളുടെ, ബന്ധുക്കളുടെ സാന്നിദ്ധ്യം. പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത സന്തോഷം. അന്നു ചടങ്ങിൽ മാതാപിതാക്കളിൽ നിന്നു പുസ്തകമേറ്റു വാങ്ങിയതു ആഗ്‌ലിൻച്ചേട്ടൻ. കോളെജ് പഠനകാലത്ത് പരിചയപ്പെട്ട വ്യക്തി. കടലിനെയും മീനുകളെയും അറിയിച്ചു തന്ന വ്യക്തി. കടലിന്റെ സ്വന്തം ആഗ്‌ലിൻ. ഒരു ദിവസം – അന്നെപ്പോഴോയെന്നല്ല, കൃത്യം ഓർമ്മയുണ്ട് – കണ്ണാടി പോലെ തെളിഞ്ഞു – അതു തുടച്ചു മിനുക്കേണ്ടതില്ല. അത്രയും തെളിച്ചം എപ്പോഴും. കടലിനെ നോക്കിയിരുന്നപ്പോഴാണ്‌ ചേട്ടൻ അടുത്തു വന്നത്. കപ്പലണ്ടി കച്ചവടം. വർഷങ്ങളായി. ചൂടുള്ള കപ്പലണ്ടി കടൽ ക്കരയിലിരുന്നു കൊറിക്കാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടാകും. അതു പെട്ടെന്നുദിക്കുന്ന ഒരു ആഗ്രഹമായിരിക്കാം. സാഹചര്യം പോലെ. നടന്നു നടന്നു കടൽ മൊത്തം പരതിയതിന്റെ ക്ഷീണം ആഗ്‌ലിൻച്ചേട്ടിന്റെ കണ്ണുകളിൽ. അവിടെ വന്നിരുന്നു, സ്വന്തം അനുഭവങ്ങൾ പറഞ്ഞു. വീട്ടിലെ പ്രാരാബ്ധം, രണ്ടു മക്കൾ പഠിക്കുന്നു, ഭാര്യയ്ക്കൊരു ചെറിയ കടയിൽ ചെറിയ ജോലി. കടൽ കണ്ടു വളർന്നവർ, പക്ഷെ മീൻ വിൽക്കാൻ പോകില്ല – ഒരിക്കലും, മീനുകളെ അത്ര മാത്രം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു. അവർ കടലിൽ ജീവിക്കുന്നു. മനുഷ്യർ ഇവിടെയും. എന്തിനു മത്സരം? മറ്റുള്ളവർ പറയും – മീനുകൾ എണ്ണം കൂടും. എന്തു സംഭവിക്കും? പക്ഷെ ആഗ്‌ലിനു അതു മനസ്സിലാകില്ല. മനസ്സിലാക്കാൻ ആവില്ല. മനസ്സിന്റെ അത്യുഗ്രൻ നന്മ. ജീവിതവഴികളിലെവിടെയോ തോന്നിയ ഒരു അത്ഭുതം! ഒരു ‘പ്യുയർ വെജിറ്റേറിയൻ’ ആണ്‌. മീനുകളെ പൊന്നാട അണിയിക്കുന്ന രണ്ടു സസ്യാഹാരികൾ. മഹാത്ഭുതം! അന്നത്തെ പുസ്തക പ്രകാശനം യാദൃച്ഛികമല്ല! എത്ര അകലങ്ങളിൽ ആയാലും മനുഷ്യമനസ്സിനു ഗുണമുണ്ട്. വിചാരിച്ചാൽ നടത്താവുന്ന നന്മകളുണ്ട്. അതാണിവിടെ നടന്നത്. പുസ്തകമെന്നാൽ ജീവിതം. ആഗ്‌ലിൻച്ചേട്ടനെക്കുറിച്ച് പറയാതെ പറ്റില്ല. മത്സ്യവീടാകുന്ന പുസ്തകമുണ്ടാകില്ല, കടൽ വിചാരം ഉണ്ടാകില്ല എന്നതു നിശ്ചയം. മത്സ്യ വരികൾ പോലെയാണ്‌ അറിവിൻ ഓട്ടവും. ഓരോന്നു കണ്ടെത്തുമ്പോൾ അവയെക്കുറിച്ചു കൂടുതൽ പഠിക്കേണ്ടി വരും. അതിനു പുസ്തകങ്ങൾ മാത്രമല്ല, കടലുള്ളിലെ പഠനം, ആഗ്‌ലിൻച്ചേട്ടന്റെ അനുഭവപാഠങ്ങൾ. എല്ലാം ചേരണം. തന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്കെല്ലാം കൂടെ നിൽക്കുന്ന മാതാപിതാക്കളുടെ കയ്യിൽ നിന്നു ആഗ്‌ലിൻച്ചേട്ടൻ ആ പുസ്തകമേറ്റു വാങ്ങുമ്പോൾ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. ആഗ്‌ലിൻച്ചേട്ടന്റെ കുടുംബവും ഉണ്ടായിരുന്നു അവിടെ. മൗലിത ചേച്ചിയും ജാനും ജോമും. രണ്ടു പേരും പഠിത്തത്തിൽ മിടുക്കരാണ്‌. ആഗ്‌ലിൻച്ചേട്ടന്റെ മുഖത്ത് വിരിയുന്നു നന്ദിയുടെ പൂക്കളങ്ങൾ. ഇതിനെല്ലാം നിതേഷിനോട് നന്ദിയുണ്ട് ആഗ്‌ലിൻച്ചേട്ടനു. പക്ഷെ അതു നന്ദിയായിട്ടല്ല കാണുന്നത്, സ്നേഹോഷ്മളതയാണ്‌. തന്റെ ജീവിതപ്പടവുകളിൽ കണ്ടുമുട്ടിയവർ, പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചവർ എല്ലാവരേയും ഓർത്തു നിതേഷ്. ആദ്യത്തെ പുസ്തകമാണ്‌ – കടൽ വിചാരം. നാട്ടിൽ നിന്നപ്പോൾ തോന്നിയ ആശയം. അതിനു നിറം പകരാൻ കഴിഞ്ഞതിന്റെ ആത്മസംതൃപ്തിയിൽ നിതേഷ്. ഇനിയും എഴുതണം എന്നു വിചാരിച്ചു, തീരുമാനിച്ചു. അതു ഇതു പോലെ തന്നെ, ഇപ്പോഴത്തെ പുസ്തകം പോലെ. ആഗ്‌ലിൻച്ചേട്ടനെക്കൊണ്ടു കൂടി എഴുതിക്കണം. പുസ്തകത്തിനു കടൽഗന്ധം. സാഗരവർണ്ണം നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. മീനുകൾകൊണ്ടു സമ്പന്നമാണ്‌. ആ ഗ്രന്ഥസമുദ്രത്തിന്നാഴങ്ങളിൽ ഓടിക്കളിച്ചു ഒത്തിരി ജീവിതങ്ങൾ. അവയുടെ കണ്ണുകളിൽ സന്തോഷത്തിൻ നീർക്കണങ്ങൾ. മലയാളത്തിലും ഇംഗ്ലീഷിലും അതൊരു ഹിറ്റായി. ഇന്റർനാഷണൽ സെലർ. കടലിനോടും മീനുകളോടും നന്ദി.
കടൽത്തിരകളും മേഘങ്ങളും ഉരുണ്ടു കൂടി. മഴയുടെ മുകുളങ്ങൾ വിരിഞ്ഞു പൂത്തുലഞ്ഞു. കുളിർക്കണങ്ങൾ കെട്ടഴിഞ്ഞതു പോലെ.കടൽ തീരത്ത് വീണ്ടും നിതേഷ് – ആ സന്തോഷക്കരയിൽ. അപ്പോഴാണ്‌ തീരുമാനിച്ചത്. ഇനിയുള്ള നാളുകൾ – എഴുതുക, എഴുത്തിന്റെ സാഗരത്തിൽ മുങ്ങിക്കളിക്കുക. അതിനു ഒരു വർഷം പിന്നെയും ലീവെടുക്കും. പഠിച്ചെഴുതണം ഒത്തിരി കാര്യങ്ങൾ. സ്വയമറിയാൻ, നാടറിയാൻ. ഭൂമിയ്ക്കു കൂട്ടായി നിലക്കൊള്ളുന്ന കടലിന്റെ നീണ്ട വിശേഷങ്ങൾ, കഥകൾ, പാഠങ്ങൾ, സാരാംശങ്ങൾ, സത്യങ്ങൾ, സന്ദേശങ്ങൾ, നിഗൂഢതകൾ, അതിശയങ്ങൾ. കടലെന്ന അത്യത്ഭുതം! ജീവിതം പോലെ!
