ഒരിക്കലും വേര്‍പെടില്ലെന്ന് വാക്ക് കൈമാറിയിട്ടില്ലപരസ്പരം മിണ്ടാതിരിക്കാനാവില്ലെന്ന് കുമ്പസരിച്ചിട്ടുമില്ലഎന്നിട്ടും പെട്ടെന്നൊരു നാള്‍ നീ മുഖം തിരിച്ച് നടന്നപ്പോള്‍ വല്ലാതെ ദുഖം തോന്നി….പെട്ടെന്നൊരു നാളില്‍….പറയാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു, ഒരു തവണ അതിന് ശ്രമവും നടത്തി.പക്ഷേ, നിന്റെ നിസംഗത എന്റെ ദുഖത്തിലേക്ക് വീണ്ടും ആഴ്ന്നിറങ്ങി.പിന്നീട് ആ ദുഖം എന്റെയും നിസംഗതയായി.അവസാനം നീ മടങ്ങുമ്പോള്‍ ബാക്കിയാവുന്നത് എന്റെ ദുഖം മാത്രം…എങ്കിലും വാക്കുകള്‍ക്കപ്പുറം നമുക്കിടയിലെ മഞ്ഞുരുക്കം അസാധ്യമായത്എത്ര തന്നെ തടഞ്ഞുനിര്‍ത്തിയിട്ടും ഒഴുകുന്ന കണ്ണീരിനൊപ്പം…നിന്റെ ഓര്‍മകള്‍ക്കൊപ്പം എന്റെ മുറിവില്‍ വീണ്ടും ചോരപൊടിയിക്കുന്നു
Generated from archived content: poem2_apr29_14.html Author: darsana_kj
