പ്രണയനൊമ്പരം

ആദ്യമായ് കണ്ടനാൾ മൊട്ടിട്ടൊരനുരാഗ –

മെന്നിൽ കുരുത്തൊരു വൃക്ഷമായ്..

ഋതുമതിയായൊരാ നാളുകൾ പിന്നിട്ടു –

ഋതുഭേദങ്ങൾ കടന്നുപോയി……,

ഒരുങ്ങി നില്ക്കാം പവിത്രമായ്-

കാതോർത്തു നിൻ വിളിക്കായ്-

ഒരു ഹീര-റാഞ്ച, ലൈലാ-മജുനുവായ്  ജീവിക്കുവാൻ-

നീയെത്തും കാലം കനവുകണ്ട്…!!

വ്യക്തി പ്രഭാവത്തിൻ പാരമ്യമാം നിൻ രൂപ-

മെന്നിടനെഞ്ചിൽ കുടിവെച്ചു –

പൂവിട്ടു പൂജിച്ചൊരുദേവനേപോൽ…!!

കണ്ണിൽ തിമിരം കയറുവോളം നിന്റെ വരക്കണ്ണുമായ് –

കാത്തിരുന്നാപ്പടിവാതില്ക്കൽ ഞാൻ…

ഒടുവിലാ നാളും വന്നെത്തിയെൻ ചാരെ,

നിൻ വിയൊഗത്തിൻ ഭ്രാന്തമാം ദൂതുമായ്..

മംഗലസൂത്രം ലഭിക്കാതെ പോയൊരുവിധവപോൽ,

അലമുറയിട്ടാ പ്രാണപ്പ്രിയന്റെ പാദങ്ങളിൽ-

തൻകാർകൂന്തലിൻ കെട്ടഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ-

വസ്സാന കുസുമവും അടർന്നുവീഴുംവരെ….

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ