ആരോ തുറന്നിട്ട വാതിലിലൂടെ ഞാ-
നോര്മയെ പുല്കി പുണര്ന്നിരുന്നു.
ആരോ മറന്നിട്ട സ്വപ്നമെടുത്തു ഞാ-
നോര്മയെ രാകി മിനുക്കി വച്ചു.
അന്നോരു സന്ധ്യയില് അമ്മതന് പുഞ്ചിരി
നിന് ചുണ്ട് പാലായ് നുകര്ന്ന നേരം.
ആനന്ദ ചിത്തനായ് ഞാനുമാ ചാരത്ത്
ആലോല മൂകനായ് നിന്നുപോയി, മന-
മേതോ കിനാവില് പറന്നുയര്ന്നു..
പിന്നോരു സന്ധ്യയില് നീ വളര്ന്നെപ്പൊഴോ?
പൊന്ചിറകെല്ലാം മുളച്ചനേരം..
ആവേശമുള്ക്കൊണ്ടാ ധിക്കാര വാക്കുകള്!?
ആകെ നടുങ്ങി ഞാന് നിന്നു പോയി! മന-
മേതോ ചുഴിയില് കറങ്ങി വീണു!!