ഞാനും നീയും

ഹൈദരാബാദ് റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിൽ നിന്നും തുടങ്ങിയ ഞങ്ങളുടെ ബന്ധം
ഒരേ ഹോസ്റ്റൽമുറിയിലൂടെ, ഒരേ ക്ലാസ്സ്മുറിയിലൂടെ, ഒരേ കുക്കിംഗ് ലാബിലുടെ, ഒരേ പാത്രത്തിലെ ഭക്ഷണത്തിലൂടെ ,ഒരേ കോളേജ് ബസ്സിലുടെ, ഞങ്ങളെ പിന്തുടർന്ന് അവസാന ദിനത്തിൽ എത്തിയിരിക്കുന്നു.

നാളെ രാവിലത്തെ ട്രെയിനിൽ യാത്ര തിരിക്കും . ഒരേ ട്രെയിനിൽ , ഒരേ ബോഗിയിൽ ഞങ്ങളുടെ യാത്ര. തെന്നലിയും ഈറോഡും കോയമ്പത്തുരും പാലക്കാടും പിന്നിലാക്കി ട്രെയിൻ ഗർവ് കാണിക്കാം .

മുന്ന് വർഷം കടന്നു പോയവഴിയിൽ , എത്ര പിണക്കങ്ങളുടെ ശവശരീരം
കാണാം, കുട്ടുകാർ സയാമീസ് ഇരട്ടകൾ എന്ന് വിളിക്കുമ്പോൾ ഞങ്ങൾ ചിരിച്ചു. ഞങ്ങൾ അഭിമാനിച്ചു,

“നമ്മുടെ കോഴ്സ് കഴിഞ്ഞു നമ്മൾ സ്റ്റാർ ഹോട്ടലിൽ ജോലിക്കു കയറാം. അത് ഒരേ ഹോട്ടലിൽ ആകണമെന്ന് ഇല്ലാലോ , നാളെ ട്രെയിൻ ഷൊർണുർ എത്തിയാൽ പിന്നെ നമ്മൾ പിരിയും. പിന്നെ എന്ന് കാണും

ആകാശം മുഴുവൻ നക്ഷത്രങ്ങൾ ആയിരുന്നു. നടുവിൽ നായകനെ പോലെ ചന്ദ്രനും.

അവൻ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു
“എനിക്ക് അച്ഛനില്ല, അമ്മയാണ് വളർത്തിയത് , അതും കൂലിപ്പണിക്ക് പോയി. നീ എനിക്ക് വേണ്ടി ഫീസ് അടച്ചു , എനിക്ക് ഭക്ഷണം വാങ്ങിത്തന്നു , അങ്ങനെ എന്തെല്ലാം കാര്യങ്ങൾ .ഞാൻ എങ്ങനെ നിന്റെ ഈ കടങ്ങൾ വീട്ടും. ”
അവന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.
അതിലെ വഴിതെറ്റി വന്ന കാറ്റ് ആ കണ്ണുനീരുമായി എവിടേക്കോ യാത്രയായി.ഈ ഹോസ്റ്റലിന്റെ ടെറസിൽ നിന്നും ഹൈദരാബാദിനെ കൂടുതൽ സുന്ദരിയായി തോന്നി .
“ഞാൻ നിന്നോട് ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ നോ പറയുമോ ”
“പറയൂ, എന്താണ് കാര്യം “അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി .
“നിന്റെ അമ്മയോട് സംസാരിച്ചു നിന്റെ പെങ്ങളെ എനിക്ക് കെട്ടിച്ചു തരുമോ ” ഞാൻ ചോദിച്ചു.
എന്റെ കൈയിൽ പിടിച്ചുകൊണ്ടു ഒന്നും വിശ്വസിക്കാനാവാതെ അവൻ നിന്നു.

വാനിലെ വിളക്ക് അണച്ച്, നക്ഷത്രക്കൂട്ടത്തെ കൈപിടിച്ച് ചന്ദ്രൻ മടങ്ങി. കണ്ണീരുമായി പോയ കാറ്റ് വഴിതെറ്റി ഞങ്ങളുടെ ഹോസ്റ്റലിന്റെ മുകളിലൂടെ അലഞ്ഞു.