ദേവദേവ,വരണ്ടുപോകുന്നു മല്‍-ചേതന, യനാവൃഷ്ടിയാലന്വഹംഭീതിദം മഹാശൂന്യവും ദിങ്മുഖം;കാണ്മതില്ലനീര്‍ച്ചാലിന്റെ രേഖയുംഎങ്ങുനിന്നുമെത്തീല വര്‍ഷോത്സവ-മംഗളത്തിന്‍ മഹിതസന്ദേശവും!ദേവ,വന്നെത്തിയാവു നീയുച്ചണ്ഡ-വാതമൊത്തി,ങ്ങിടിമുഴക്കത്തൊടും,മിന്നലിന്‍ ചാട്ടവാറുചുഴറ്റി,ദിങ്-മണ്ഡലത്തെ പ്രകമ്പിതമാക്കിയും!ആതപ,മതിഭീകരം; നൈരാശ്യ-താപമുള്‍ക്കാമ്പിനത്യന്ത ദുസ്സഹം;ഈയവസ്ഥ,യതീവമുദ്വിഗ്നം; ഇ-ങ്ങാഗമിച്ചാവു സംഹാരരുദ്രനായ്!താതനി,ലുഗ്രകോപം വളരവേ,തായ , തന്നിളമ്പൈതലിന്നെന്നപോല്‍-നീരണിഞ്ഞ മിഴികളാ,ലെന്റെമേല്‍ –നീ ചൊരിയൂ കനിവും കടാക്ഷവും!കടപ്പാട്: കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി Email:akademipublication@gmail.com
Generated from archived content: geethanjali39.html Author: rabeendranath_tagore
