തീരെ പിരിഞ്ഞിരിയ്ക്കാനാകില്ല എന്ന് ഞാൻ
തീരെ നിരീച്ചില്ല എൻപ്രിയ മൽസഖി
നന്ദി പറഞ്ഞു നീ ദൂരെ മറഞ്ഞപ്പോൾ
നെഞ്ചിലാ ഗദ്ഗദം വീർപ്പുമുട്ടി
തമ്മിലിണങ്ങി പിണങ്ങി നടന്നപ്പോൾ
അറിഞ്ഞില്ല നമ്മിലെ ആത്മബന്ധം
ദൂരെയിരുന്നു നീ ചാരത്തെന്നോതുംമ്പോൾ
കണ്ടിലൊരിയ്ക്കലുമീ ശൂന്യത
മരുഭൂമിയായൊരീ മാനസഭൂവിതിൽ
മരുപ്പച്ചയായതും നീയല്ലേ മൽസഖി
കറ്റകിടാവുമായ കളിമുറ്റത്തോടുമ്പോൾ
പിന്നാലെ മത്സരിച്ചെന്നും നീ വന്നില്ലേ
കഥകൾ പറഞ്ഞു ചിരിപ്പിച്ചുനീയെന്നെ
മൂകമാം എന്മനോഭാവത്തിലും നിത്യം
നിദ്രയെ പുൽകി ഉറങ്ങുന്ന നേരത്തും
നീയെന്റെ ചാരത്ത് വന്നു നിശ്ശബ്ദയായി
മാനത്ത് പൊങ്ങുന്ന അമ്പിളിമാമനെൻ
കൈകളിൽ വരുമെന്ന് നീ ചൊന്നനേരം
സാധുതയൊട്ടുമേ ഇല്ലെന്നറിഞ്ഞിട്ടും
കൗതുകത്ത്തോടെ ഞാൻ ശ്രവിച്ചിരുന്നു
എങ്ങുപോയ് നമ്മിലെ പാവന സൗഹൃദം
ജീവിതയാഥാർഥ്യത്തെ നീ അറിഞ്ഞനേരം?
ഇറ്റുവീഴുന്നൊരീ കണ്ണുനീർ മുത്തുകൾ
നിന്നെകുറിച്ചാണെന്നു നീ അറിയുന്നുവോ?
വാക്കുകളല്ല തുളുമ്പുന്നതീ താളിൽ
പാവമാം നിൻസഖിതൻ ഗദ്ഗദങ്ങൾ!
മിന്നാമിനുങ്ങുപോൽ ചിമ്മി മറഞ്ഞയീ
സൗഹൃദമെന്തിനായ് നീ കാഴ്ചവച്ചു?
അഭിപ്രായങ്ങൾ
അഭിപ്രായങ്ങൾ
