വീണ്ടും
മൃതി മിഴികളിൽ ചൂണ്ടകൾ മറവിതൻ
ഇരപൊഴിക്കും വനങ്ങളിൽ, കണ്ണുനീർ-
ക്കടൽച്ചിരികളിൽ കണ്ടുമുട്ടുന്നു നാം.
പല വരികൾക്കു പിറകിൽ – ഇരുട്ടിന്റെ
വലകളിൽ മിഴി കൊഴിഞ്ഞ നേരങ്ങളിൽ
പണ്ട്,
പറഞ്ഞിരുന്നില്ലൊരുനാളുമെന്നെ നീ,
നിന്നെ ഞാൻ, നഷ്ടമാവുകയില്ലെന്ന്.
മരങ്ങൾ വറ്റു,മുൾക്കാടുവറ്റും വരൾ-
പ്പുഴകൾ വറ്റു,മിക്കണ്ണുകൾ വറ്റും
നീ ചിരിക്കും പകലിന്റെ വിളറിയ
പുസ്തകങ്ങളിൽ ഈയിരുട്ടിന്റെ
ചരിത രേഖയായ് നീ ചിരിക്കും-
നന്ദി.
Generated from archived content: poem1_apr18_07.html Author: vinod_manammal