കടം

തെരുവു തുപ്പുന്ന

ചവറുകൾ തിന്ന്‌

കരിഞ്ഞ ശാഖയിൽ-

പ്പൊടിഞ്ഞ ചോരയിൽ,

ഈ മണൽച്ചാലിലെ

കണ്ണുനീർ ചില്ലിൽ

കുരുങ്ങുന്ന സിന്ദൂര-

പ്പൊട്ടിൽ; പതുക്കെ ഈ

സന്ധ്യയെ ഞാനും

എണ്ണിയെടുക്കുന്നു.

അസഹ്യതയുടെ

തളർന്ന കൈകളിൽ,

അറിഞ്ഞവയുടെ

അപാരതയിൽ, മേലെ

ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ

കടൽക്കാക്കയിൽ; ഈ

നിമിഷപ്പൂവു ഞാൻ

കടമെടുക്കുന്നു.

പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ

പൊളളും കടങ്ങളിൽ

ഇരുൾ വിരിക്കുമീ

പലിശക്കിടക്കയിൽ

വിളർത്തു വീഴുമ്പോൾ

ഈ കടം എഴുതി

തളളുമായിരിക്കും…

Generated from archived content: poem-sept7.html Author: vinod_manammal

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ