ചില മനുഷ്യർക്ക്
ചിറകുകളുണ്ട്
നിറഞ്ഞ മൗനത്തിൽ
ചിലരവ കൂപ്പി
തനിയെ ഉള്ളിലേയ്-
ക്കുണരുകയാവാം
വിടർന്ന് സ്വപ്നങ്ങൾ-
ക്കിടയിലൂടൂർന്ന്
കുടഞ്ഞ് പുഞ്ചിരി
പകരുകയാവാം
ചിറകൊടിഞ്ഞാരും
മറന്ന ചില്ലയിൽ
ഇരുന്ന് കണ്ണീരാ-
ലുരുകുകയാവാം
അകലെയെങ്കിലും
അവർ തൊടും
നേർത്ത വിരലുകൊണ്ടല്ല
നനുത്ത തൂവലാൽ
Generated from archived content: poem3_sep24_09.html Author: sunil_jose