കരാറുകളെല്ലാം വലിച്ചെറിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു
പഴയൊരു പാഴ്മരം
കരാറുകളിലെല്ലാം ചിഹ്നങ്ങള്‍ നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നു
ചിഹ്നങ്ങളില്‍ നിറയെ അര്‍ത്ഥ ശാസ്ത്രങ്ങളും
കഴുത്തു പിരിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു വ്യവസ്ഥകള്‍
കഴുതയെ ചവുട്ടി നോവിക്കുന്നു വാക്കുകള്‍
ചുരണ്ടി വായിക്കാം നിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍
ചുരുട്ടയെപ്പോലെ ചുരുണ്ടു കഴിയാം
ശേഷമീക്കാലം
കവിവാക്കിലും വേണം കരാര്‍
കരളിന്റെ കനവിനെ അറുത്തെറിയാന്‍
നൂറു കോടി പുഴുക്കള്‍ക്ക് വേണ്ടതും കരാറുകള്‍
തലവിധി അല്ലാതെന്തു പറയുവാന്‍
അനുഭവിക്കാനാണ് നിയോഗം
എതിരേ പറഞ്ഞാല്‍ പ്രതിയോഗിയല്ലേ
ചിലതൊക്കെ ചിതലു തിന്നില്ലേ
ചിലതൊക്കെ എല്ലാം കാണുന്നില്ലേ
കണ്ടിട്ടും കാണാത്ത കന്മദപ്പാറകള്‍
കരുണയും തേടി കാത്തിരിക്കുന്നു
സമുദ്രമോ വിറയ്ക്കുന്നു
സമതലമോ പിടയ്ക്കുന്നു
പുഴകളും നീറുന്നു
മരങ്ങളും കരയുന്നു
കയറ്റി അയക്കുന്നുവെല്ലാം
ഇറക്കി എടുക്കുന്നുവെല്ലാം
ഉറക്കം കെടുത്തുന്നു മനുഷ്യനെ
അവന്‍ ഉണരരുതെന്നു പറയാന്‍
കരാറില്‍ വ്യവസ്ഥയുണ്ട്.
Generated from archived content: poem2_oct25_13.html Author: sudheeran_ms
