ഇരുട്ട്‌

അവസാനത്തെ

വെള്ളപ്പറവയ്‌ക്കും

കാലത്തിന്റെ

വെടിയേൽക്കുന്നു….

എനിക്കുവയ്യ

ചോരത്തൂവലും,

തുറുകണ്ണും,

ചക്രശ്വാസവും,

മലച്ചവയറും,

ചരിഞ്ഞു തീരുമ്പോൾ

മൗനവും കാണാൻ

ഞാനെന്റെ കണ്ണുകൾ

കുത്തിപ്പൊട്ടിക്കും മുമ്പേ

നീയൊന്നു ചിരിക്കൂ…

Generated from archived content: poem2_apr4_07.html Author: sivaprasd_palod

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ