ഹ്രസ്വചക്രം

രാവൊടുങ്ങും മുൻപേ

ഇരുളകലും മുൻപേ

സൂര്യനുദിക്കുകയാവും

പ്രതീക്ഷയുടെ പർവ്വതമുകളിൽ

ഉദിച്ചുയരും മുൻപേ

അണയുകയുമാവും

വേദനയുടെ ചക്രവാളങ്ങളിൽ;

ഇരുൾ പരക്കുകയാവും

നഷ്ടത്തിന്റെ വനാന്തരങ്ങളിൽ.

ഇരുൾ പരക്കും മുൻപേ

ഒരുതാര ജ്വലിച്ചുയരുകയാവും

പ്രണയത്തിന്റെ ആകാശവീഥിയിൽ.

ഒളിവിതറും മുൻപേ

അത്‌ പൊലിയുകയുമാവും

വിരഹത്തിന്റെ കയങ്ങളിലേക്ക്‌

പൊലിഞ്ഞു പതിക്കും മുൻപേ

നിലാവരിച്ചിറങ്ങുകയാവും

സ്നേഹത്തിന്റെ-

സ്വാന്ത്വനത്തിന്റെ സമതലങ്ങളിൽ

നിലാവുറയ്‌ക്കും മുൻപേ

മഞ്ഞുവീഴുകയാവും

ഭയത്തിന്റെ കിടുകിടുപ്പിലേക്ക്‌.

രാവൊടുങ്ങും മുൻപേ

മഞ്ഞുരുകും മുൻപേ

മഴപെയ്യുകയാവും

മറ്റൊരു പുലരിയിലേക്ക്‌…

Generated from archived content: poem1_may6_08.html Author: sajeeven_vaikkath

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ