ആരുമറിയാതേകനായ്
ചിരകാലമായുഴലുന്നു ഞാൻ
ഓർമ്മയായ് നിറപൂക്കളങ്ങൾ
പൊലിഞ്ഞു മങ്ങിയ വഴികളിൽ
നിണശോഭയോടുലയുന്ന വാ-
കമരങ്ങൾ പെയ്യും തണലുകൾ
അകലങ്ങളിൽ മറയുന്നു വെയി-
ലുറയുന്നു ജീവപഥങ്ങളിൽ
നീലരാവിൽ പൂത്ത താരകൾ
നമ്മൾ മാത്രമറിഞ്ഞതും
നിന്റെ കൈവിരലിൽ തൊട്ടു ഞാ-
നറിയാതെ വാനിലുയർന്നതും
കൈത്തലം വിട്ടെങ്ങുപോയ്
പൂമൊട്ടു പോൽ നിൻ വിരലുകൾ
അന്നുമേൽ തിരയുന്നുവെന്റെ
തളരാതെ പോയ വലംകരം.
Generated from archived content: poem1_oct13_08.html Author: sahayathrikan
