പുകയിലയുടെ വസന്തം പൂത്ത-
തെന്നിലായിരുന്നു.
മരുഭൂമിയിലെ മണൽക്കൂനകൾ
അടുത്ത കാറ്റിലെന്നിൽ നിറയും
ഒട്ടകങ്ങളുടെ പാട്ടുകൾ
നിന്റെ കുർബാനയോളം വരില്ല
നിന്റെ മാറിൽ ചുരക്കുന്ന
മഴയോളം വരില്ലയീ
മരങ്ങളും മരുപ്പച്ചയും.
നിന്റെ തീരത്തേയ്‌ക്കെ-
ന്നെയും കൂട്ടുമോ?
മീനുകളെയൊഴുക്കിലൊഴുക്കാം
വെളളാരങ്കല്ലുകളുരുളട്ടെ
താഴെയെത്തുമ്പോൾ
പളുങ്കുപോലെയാകും
നമുക്ക്‌ വസ്‌ത്രങ്ങൾ മാറാം
നദിയെ ധരിക്കാം
മീൻകുഞ്ഞുങ്ങളെക്കൊണ്ട്‌ നിറക്കാം;
ആകാശം കണ്ണിലൊതുക്കിയ
മീൻകുഞ്ഞുങ്ങളെ…
Generated from archived content: poem-feb17-05.html Author: s-sathish
