രണ്ടു കവിതകൾ

ആസുരം

പൂവിന്റെ മണമറിയാതെ,

കടലിന്റെ നിറമറിയാതെ,

തേനിന്റെ രുചിയറിയാതെ,

പുലരികളിൽ ഞാനിരിയ്‌ക്കെ,

ചോരനിറം പടരുന്നു,

കുരുതിഗന്ധം വളരുന്നു,

മൃതിയെരിവേറിടുന്നു,

കരളു നുറുങ്ങിവിങ്ങുന്നു,

മിഴികൾ രണ്ടും നാസികയും

അധരവും ഞാനടയ്‌ക്കുന്നു,

ഭീതിയായ്‌ വളരുന്ന നിഴലിൻ

മറവിൽ ഞാനൊളിക്കുന്നു!

* * * * * * * * * * * *

വിചിത്രം!

കട പുഴകുന്നു ധർമ്മം!

കടലെടുക്കുന്നു സത്യം.

വഴി അടയ്‌ക്കുന്നു നീതി!

മിഴി മറയ്‌ക്കുന്നു ഭീതി.

മനസ്സിൽ നിറയുന്നു ജാലം!

മാഞ്ഞു പോകുന്നു കാലം.

Generated from archived content: poem2_july14.html Author: raju_pambady

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായം എഴുതുക

Please enter your comment!
Please enter your name here

 Click this button or press Ctrl+G to toggle between Malayalam and English