എന്നരികിലേക്കാനയിച്ചു ഭവാ-
നെത്രപേരെ, ഞാനോരാത്ത കൂട്ടരെ,
എത്രഗേഹങ്ങളിലിടം തന്നെനി-
ക്കുറ്റവരാക്കി മാറ്റിനീ, യന്യരെ!
താവളമൊക്കെവിട്ടു ഞാനാകുല-
ഭാവമോടെയിറങ്ങിത്തിരിക്കവേ,
നീ പുരാണന്‍, പുതുമകളേതിലും-
വാഴുവോ, നെന്നു തെല്ലുമോര്‍ത്തീല ഞാന്‍!
ജീവിതത്തില്‍, മൃതിയില്‍, ഇഹപര-
യാത്രയില്‍ വഴികാട്ടിയായിങ്ങനെ-
എന്നോടൊപ്പം നടന്നു, പരിചയം-
തന്നു നീ പരന്മാരുമായ് നിത്യവും!
അങ്ങയെ അറിയുന്നവര്‍ക്കന്യരി-
ല്ലൊ,ന്നിലുമില്ല ഭീതിയൊരിക്കലും
ആരിലു, മനുരഞ്ജനമേറ്റി നീ-
യാരമിക്കുന്നദൃശ്യനായെങ്ങുമേ!
കടപ്പാട്: കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി Email:akademipublication@gmail.com
Generated from archived content: geethanjali59.html Author: rabeendranath_tagore
