സകലേശ്വരനായങ്ങേ ക്കാണാ-
നൊന്നു കഴിഞ്ഞാവൂ ,
അതിന്നു മാത്രം ഞാനെന്നുള്ളില്‍
അവശേഷിച്ചാവൂ!
ഏതൊരു ദിക്കിലുമങ്ങയെമാത്രം-
നേരില്‍ക്കാണാനും,
വിഭോ,ഭവാനില്‍ മാമകജീവനു
വിലയം കൊള്ളാനും,
അനിശം നിന്മേലനുരാഗത്താ-
ലര്‍ച്ചന ചെയ്‌വാനും,
ഉള്ളിലെ യിച്ഛാശക്തിയിതെന്നില്‍
ഉണര്‍ന്നു നിന്നാവൂ!
ഒരു കുറിപോലുമൊരേടത്തങ്ങയെ-
ഒളിച്ചുവയ്ക്കായ്‌വാന്‍-
ആവും മ,ട്ടിഹലോകത്തില്‍ ഞാ-
നവശേഷിച്ചാവൂ!
അനന്തമാമീ കലവികള്‍ തുടരാ-
നല്ലീ,യിമ്മട്ടില്‍ –
നിതാന്തമിവളെ നിലനിര്‍ത്തുന്നു
നീയീയുലകത്തില്‍?
കരവലയത്തില്‍ ബന്ധിതയായി-
ക്കഴിഞ്ഞുകൊള്ളാം ഞാന്‍
അധിനായകനാ,യങ്ങയെ നിത്യം
കരുതിക്കൊള്ളാം ഞാന്‍
കടപ്പാട്: കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി Email:akademipublication@gmail.com
Generated from archived content: geethanjali33.html Author: rabeendranath_tagore
