പാലം കടക്കുമ്പോൾ

കുറ്റിപ്പുറം പാലമെത്തുമ്പോളോർമ്മകൾ

കുന്നിറക്കത്തിലുരുളുന്ന പന്തുപോൽ.

എന്റെയും നിന്റെയും പാദംപുണർന്നലി-

ഞ്ഞാകെ കുളിർപ്പച്ചയായ നിളയുടെ

പ്രേതം വരണ്ടു കിടപ്പതുണ്ടാവുമീ

കാലം കനൽച്ചൂട്ടെരിക്കും നിലങ്ങളിൽ.

ലോറിയിൽ കേറിയൊടുക്കത്തെ ജീവനും

യാത്രപറയും പുഴയുടെ നൂതന

ദൃശ്യങ്ങളും ദൂരദർശനിൽ കണ്ടുനാ-

മാർത്തരായിട്ടുമിങ്ങെത്ര വേനൽ വന്നൂ!

ഉളളിൽ കലമ്പുന്ന ചക്രവേഗങ്ങൾക്കു-

മുമ്പിൽ പറക്കുന്ന ചിന്തയുമായി നീ

ഏറെത്തണുത്തൊരീ കാറ്റുവീശും ജനൽ

ചാരെ പുതപ്പിതിൽ നൂണ്ടുറങ്ങുന്നുവോ.

ലോകം മുഴുക്കെ പിണക്കമാണെന്നൊരു

ഭാവം മയങ്ങുന്ന നിൻമുഖതാവിൽ ഞാൻ

ആകെപ്പരതിത്തളരുന്നലിവിന്റെ

കണ്ണീർത്തെളിച്ചമലിയുന്ന സന്ധ്യയെ.

കുറ്റിപ്പുറം പാലമെന്നപോലൊക്കെയും

ഹൃത്തിൽ കനപ്പിച്ചൊടുക്കമെൻ ജീവനെ

വിട്ടുപിരികയാണെങ്കിലുമോമലേ;

ഒച്ചകളെല്ലാമകന്നുപോം കാലത്തിൽ

ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ സാഗരം താണ്ടുവാ-

നെത്താതിരിക്കുമോ നോവും നിമിഷങ്ങൾ?

കുറ്റിപ്പുറം പാലമെത്തുന്നു തീവണ്ടി

കുറ്റിരുട്ടല്ലോ പുറത്തുളളിലെന്നപോൽ

രാവു ചിലപ്പോളനുഗ്രഹമാണിങ്ങു

കാണാതിരിക്കുവാനാരും പരസ്‌പരം.

Generated from archived content: poem_palam.html Author: pramod_seban

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ