മണ്ണിന്റെ മണമുള്ള
മലയാള ഭാഷയെൻ
കണ്ണാണ്, കണ്ണിൻ വെളിച്ചമാണ്;
വിണ്ണിന്റെ പീയൂഷ
ധാരയായ് എന്നമ്മ
തന്ന മുലപ്പാൽ മധുരമാണ്.
വാടാത്ത പൂവിന്റെ
തേനാണ് ജീവിത-
സ്നേഹസംഗീതത്തിൻ ധാരയാണ്;
മലയാളമെൻ മാതൃ-
ഭാഷയാണാനന്ദ-
പ്പൂനിലാവിന്റെ കുളുർമ്മയാണ്.
പാലാണ് തേനാണ്
പൂനിലാവാണെന്റെ
മലയാളം ജീവന്റെ ജീവനാണ്;
അഭിമാനപൂർവ്വമീ
മലയാളഭാഷയെ
ഹൃദയത്തിൽ കൊണ്ടുനടന്നിടും ഞാൻ.
Generated from archived content: poem2_oct30_07.html Author: pi_sankaranarayanan
