കൊഴിയുമോരോദിനവുമെന്നുള്ളിൽ
ഓർമ്മകൾക്കായൊരു തിരികൊളുത്തുന്നു
എരിയുമോരോസന്ധ്യയുമെന്നുള്ളിൽ
നോവിനായൊരു കനലൊരുക്കുന്നു
ഈ വേനലത്രയും പ്രണയിച്ചുതീരാതിനി-
യൊരുമഞ്ഞുകാലവും തേടി ഞാൻപോകവേ,
ഉള്ളിലാഴങ്ങളിൽ അഗ്നിയാളുന്നു, പിന്നെ
പോയകാലത്തിന്നോർമ്മപോലാകെപ്പടരുന്നു
പ്രിയമുള്ളതൊക്കെയും ഇവിടെത്യജിച്ചീ-
പ്പടിവതിലുംചാരി യാത്രചൊന്നീടവേ,
ഒരുയുഗം നമ്മളീമണിമന്ദിരത്തിൽ
ഈജന്മമൊന്നായിക്കഴിഞ്ഞതോർത്തുപോയ്‌.
എല്ലാം പകുത്തുംപകർന്നും നമ്മളൊ-
ന്നായ്‌ ചിരിച്ചുംകരഞ്ഞും, എല്ലാം
മറന്നും, മഹാമാരിയിൽ നനഞ്ഞും
ഇവിടെയൊരുജന്മം കഴിഞ്ഞുപോയെന്നോ!!
ഓരോവഴികളിൽ വേർപിരിഞ്ഞിട്ടുമിനി-
യോരോരോജന്മങ്ങളിലൊത്തുചേരിലും
ഹാ! എന്തെന്തുദൂരമാണിന്നു നമ്മൾ
പറന്നുചേക്കേറുമീ മരങ്ങൾ തമ്മിൽ
Generated from archived content: poem1_oct12_2006.html Author: padma_saju
