എന്റെ പ്രണയത്തിന്‌

തണുത്തുറഞ്ഞ കിനാവുകളുടെ

മൂടുപടം അലിയാനൊരുങ്ങുമ്പോൾ

ചുണ്ടുകളിൽ വിരലമർത്തി

നീ എന്നെ ശാസിക്കാനൊരുങ്ങുന്നു.

നിഴലിന്റെ പിറകെ നടന്നു പോയവൾക്ക്‌

കണ്ണുകളിൽ എന്നും മായക്കാഴ്‌ച.

കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും വലവിരിച്ച്‌

കരിങ്കൽ ശിൽപ്പങ്ങൾ എന്നെ കുടഞ്ഞെറിയുന്നു.

ആസക്തിയുടെ കരിങ്കൽ ശിൽപ്പങ്ങൾ.

വഴിയിടറി പരതി തോൽക്കുമ്പോൾ

നീ തിരസ്‌ക്കരണത്തിന്റെ ഗാഥയോതുന്നു.

എന്റെ കണ്ണുകളിൽനിന്ന്‌

നിണം ചുരക്കുന്നു.

സ്‌നേഹം നുരഞ്ഞ വീഞ്ഞുകുപ്പിയിൽ

ഇന്ന്‌ നിന്റെ കലിപ്പിന്റെ പ്രതിബിംബം.

നീയെനിക്ക്‌ അഭിസാരികയുടെ മുൾക്കിരീടമൊരുക്കുമ്പോൾ

നിനക്ക്‌ എന്റെ ഹൃദയബലി ശിക്ഷ.

Generated from archived content: poem1_feb1_06.html Author: nisha_sudhish

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായം എഴുതുക

Please enter your comment!
Please enter your name here