നിഴലുകൾ

പുറകിലൂടാരെന്റെ മുഖം പൊത്തുന്നു……..

നിമിഷങ്ങൾ –

നീല ഞരമ്പായ്‌ പിടയ്‌ക്കുമ്പോൾ –

വെയിൽ ചായുമോർമ്മയിൽ

ദിശകൾ മറയുമ്പോൾ

ആരു വന്നെൻ നിഴൽ കണ്ണുകൾ

മൂടുന്നൂ…….

അകലത്തെ കാഴ്‌ചയായ്‌

അലകടൽ തേങ്ങുമ്പോൾ

വ്രണങ്ങളിൽ നഖമാഴ്‌ത്തി

രസങ്ങളെ കവരുമ്പോൾ

തൊണ്ട തടയും കരൾപ്പാട്ടാ-

യാരെന്റെ – കേൾവിയിലുടക്കുന്നൂ……..?

കരിയിലയിലമരുന്നൊ-

രറിയാത്ത ഭീതിയും

കരുവണ്ടു മുരളുന്ന ചിന്തയും

ഇനിയും ചിരിക്കാത്ത നനവാർന്ന മിഴികളും

മാറോടടുക്കുമ്പോൾ

പുറകിലൂടാരെന്നെ തൊട്ടു മറയുന്നൂ……?

വേനൽവരൾച്ചയിൽ വർഷമേഘങ്ങൾ പടിയിറങ്ങുമ്പോൾ

ഇടറും വസന്തത്തി-

ന്നിതളുകളടരുമ്പോൾ

ആരുവന്നെൻ കൺതടങ്ങളി-

ലോർമ്മ തൻ

കനലുരുക്കുന്നൂ….

കാഴ്‌ച്ചകളലറിക്കരയുന്ന

ഇരുൾ വീണ വഴികളിൽ

ഉലയുന്ന മൺചെരാ-

തുടയുന്ന മൗനത്തിൽ

കാൽവഴുക്കും പടിത്തിണ്ണയി-

ലാര്‌……?

എൻ കാഴ്‌ചകൾ

മറയുന്നൂ…………..

Generated from archived content: poem2_jan15_07.html Author: nikhila_nl

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ