വ്യാഘ്രം

പിറന്നത്‌

മനുഷ്യനായി

പല്ലും

നഖവും വളർത്തി

മൃഗമായി

രക്‌തവും

മാംസവും തിന്ന്‌

മൃഗം വളർന്നു

കാറ്റത്തും

വെയിലത്തും

തളരാതെ

മഞ്ഞിലും

മഴയിലും

കുതിരാതെ

കൺമണിയായി

മൃഗം

വളർന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു

ഇടയ്‌ക്കിടെ

ഗർജ്ജിച്ചും

മുരണ്ടും

ചുരമാന്തിയും

തക്കംനോക്കി

മനുഷ്യനെ

തിരക്കി നടക്കുന്നു.

Generated from archived content: poem2_june15_05.html Author: mohandas-themballam

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായം എഴുതുക

Please enter your comment!
Please enter your name here