ഒടുവിലെ൯ ഗാനം ഉറങ്ങി എന്നേക്കുമായി
ഹൃദയനൊമ്പരത്തി൯ പുതപ്പുംചൂടി
കണീരരുവിയില് നിന്നു പിറന്നു
അതുകോരികുടിച്ചു ഞാ൯ വള൪ന്നുവന്നു
ദുഖം എനിക്കൊരു മധുരവികാരം
അതുതന്നെയാണെ൯ ജീവസമ്പാദ്യവും
വന്നതും ദുഖം തന്നതും ദുഖം
പറയുകീല് സ൪വവും ദുഖമയം
ദുഖത്തി൯ വാത്മീകത്തിനുളളിലിരുന്നു
ഞാ൯ പൊയ്പോയകാലങ്ങള് ഓര്ത്തുപോയി
ഏതിനോടാണേലും എപ്പോഴുമിഴുകിയാല്
അതിനോടു നമ്മളും ചേരുകില്ലേയ്
Generated from archived content: poem1_oct16_14.html Author: meenakshi_amma
