ഒന്നിക്കാം .
ഒരിക്കല്
ആ നിലാവില്
അതേ പുഴമണ്ണില്
അതേ കണ്ണീരില്
ആ കാഴ്ച
സ്വപ്നങ്ങളുടെ ദൈര്ഘ്യം
കുയിലുകള് മടങ്ങിവന്നേക്കും
തൊടിയില് കാശിത്തുമ്പയും
കലമ്പൊട്ടിയും
തൊട്ടാവാടിയും…
കണ്ണില് എന്തോ പോയതാണ്
കരയില്ല.
Generated from archived content: poem4_feb20_15.html Author: karingannoor_sreekuma
