പകൽ……
പുതുമണ്ണിൽ വെയിലിൻ വിത്തെറിഞ്ഞ
സൂര്യന്റെ കളിക്കുഞ്ഞായിരുന്നു
രാവ്‌….
അനാവരണം ചെയ്യപ്പെടുന്ന പ്രണയികളുടെ
നഗ്നതക്കു മൂടുപടമായ്‌ പകലിൻ നിഴൽ
നിലാവ്‌….
രാവിനെ പ്രണയിച്ച ചന്ദ്രന്റെ കണ്ണുകളിൽ
നിന്നൊരു തിളക്കം നദിയായൊഴുകിയത്‌
നിദ്ര….
പൊളളിക്കുന്ന പകൽക്കാഴ്‌ചകളിൽ നിന്നാ-
ശ്വാസമേകി രാത്രികളിൽ തഴുകിയെത്തുന്നു
സ്വപ്‌നം….
നടക്കാത്ത മോഹങ്ങൾക്കു രൂപമേകി
നിദ്രയിൽ വിളിക്കാതെത്തുമതിഥി
നീ….
സൂര്യനെൻ പകൽക്കിനാക്കളിൽ വീണടിയുമ്പോൾ,
പാതിരാസ്വപ്‌നത്തിലൊരു ചന്ദ്രനസ്തമിക്കുമ്പോൾ,
ഒരു കുഞ്ഞു നക്ഷത്രമായ്‌ പുനർജനിക്കുന്നെൻ
ഭ്രമാത്മക ദിനചര്യകളുലോർമയായ്‌
Generated from archived content: poem1_nov23_05.html Author: joshi_ravi_purakkadu
