ഒഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്നു
സിംഹാസനങ്ങൾ അന്തപ്പുരങ്ങൾ
നാഥനില്ലാത്ത
വെൺചാമരങ്ങൾ മുത്തുക്കുടകൾ
പാറാവില്ലാത്ത
കവാടങ്ങൾ അംഗണങ്ങൾ
അപരാധികളില്ലാത്ത
തടവറകൾ കഴുമരങ്ങൾ
നിസ്സ‍്വർത്ഥ സ്‌നേഹം ഒലിച്ചു പോയി
തിരിച്ചറിവു നമുക്കന്യമായി
സാഹോദര്യം കടപുഴകി വീണു
ഈ രാജ വീഥിയിൽ ഞാനേകനായി
തുടരുന്നു അർത്ഥശൂന്യമാം
നിയമത്തിൻ കാലവാഴ്‌ച
ഈ നിയമ വാഴ്‌ചയിൽ ഞാൻ
നോക്കുകുത്തിയായ്‌, അപരാധിയായ്‌
ശിക്ഷിക്കാനാരുമില്ലീ മാളികയിൽ
ഞാനുമെൻ ജല്‌പനങ്ങളും മാത്രം.
Generated from archived content: poem1_feb4_11.html Author: jayaraj_ps
