സ്വയം ചുറ്റാനും തിരിയാനും
വലം വെയ്ക്കാനും
പക്ഷം ചായാതെ ചെരിയാതെ
നില കാക്കാനും
എന്നും ഭൂമിയ്ക്കു താങ്ങായ്
ഒരച്ചുതണ്ട്!
മല കേറാനും മഴുക്കൈകൾ
തളച്ചീടാനും
മഴ പെയ്യാനും, കൊയ്യാനും
നിലം കാക്കാനും
കൊടും കയ്യേറ്റക്കടന്നൽപ്പു-
റ്റടർത്തീടാനും
ഇന്ന് ഞങ്ങൾക്കു തണലായ്
ഒരച്ചുത(ൻ)ണ്ട്!
Generated from archived content: poem2_mar10_11.html Author: hasilal
