നീട്ടുമ്പോഴേക്കും പിൻവലിക്കുന്ന,
മറു കൈയുടെ നിർവികാരതയാണ്,
പ്രണയമെന്ന തിരിച്ചറിവുകളിൽ ;
നടന്നു തീർത്ത ഭ്രാന്തൻ ദൂരങ്ങളെത്രയോ…..
പറയാതടക്കിപ്പിടിക്കുമ്പോഴും ,
കാണാമുറിവുകളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്ന,
നനവിന്റെ നേരാണ് സ്നേഹമെന്നറിഞ്ഞ്;
മരുന്നു മണമുള്ള കട്ടിൽ വിരിപ്പിൽ,
കാലത്തിന്റെ വിരല്പാടിലുറയുന്നതെ സുഖം……
Generated from archived content: poem2_mar12_16.html Author: dipusasi_thathappilly
