ആകാശത്ത് രണ്ട് ചെമ്പരുന്തുകള്‍.
വട്ടം ചുറ്റി , വട്ടം ചുറ്റി പറക്കുകയല്ല ഒഴുകുകയാണെന്നു തോന്നിപ്പിക്കുന്നു.
പരുന്ത് പറക്കുന്നത് കണ്ടിട്ടുളളത് ബാല്യകാലത്താണ് അതൊരു രസമുള്ള കാഴ്ചയായിരുന്നു.
” പാറിപ്പറക്കുന്ന ചെമ്പരുന്തുകളെ, നിങ്ങളെവിടെയായിരുന്നു ഇത്രയും കാലം?”
ഒരു പരുന്ത് പരിക്രമണം നിറുത്തി ഞാന്‍ നിന്നയിടം ലക്ഷ്യമാക്കി പറന്നിറങ്ങി. പരുന്ത് എന്റെ മുന്നിലെത്തി ‘പരുന്തുകളുടെ ദൃശ്യ ശ്രാവ്യ ശേഷി അപാരമാണ് കോഴിക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ കാണും അവയുടെ ‘ കിയോ’ കേള്‍ക്കും’ മുത്തശി പറഞ്ഞതോര്‍ക്കുന്നു.
പരുന്ത് സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.
” കൊറോണയെ പേടിച്ച് നിങ്ങള്‍ അകത്തിരുന്നപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ പുറത്തിറങ്ങിയെന്നാണോ ? അല്ല സുഹൃത്തേ, ഞങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു ഈ ചുറ്റുപാടില്‍ തന്നെ. മേഘപടലങ്ങളെ തൊട്ട് പറക്കുകയും , തൊങ്ങോലത്തുഞ്ചത്ത് വിശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട് നിത്യവും നിങ്ങള്‍ക്ക് ഞങ്ങളെ കാണാന്‍ സമയമുണ്ടായിരുന്നില്ല. ആകാശത്തേക്ക് ശിരസുയര്‍ത്താന്‍ മനസുണ്ടായിരുന്നില്ല. ”
വീണ്ടും വരാമെന്നു പറഞ്ഞ് പരുന്ത് മാനം ലക്ഷ്യമാക്കി പറന്നു.
