ജന്മം കനിഞ്ഞുതന്നോരെക്കൊല ചെയ്‌തു
ജന്മം തുലച്ചവരുണ്ടാം!
മണ്ണിന്നു,പൊന്നിന്നുടപ്പിറന്നോരുടെ
പിണ്ഡം നടത്തിയോരുണ്ടാം
കണ്ണിന്നുകണ്ണായ പെണ്ണിനെ സംശയ-
ദണ്ഡിൽ തുലച്ചോരുമുണ്ടാം
എങ്കിലും തർക്കമില്ലാരുമുണ്ടാകില്ല
ഇന്നീകമിതാക്കൾ പോലെ….
അമ്മയെ, കൂടപ്പിറപ്പിനെ കൊന്നിവർ
അന്ധകൂപത്തിലായ്‌ തളളി,
കണ്ണീർപൊഴിച്ചാപ്പിണക്കങ്ങൾക്കിടയിൽനി-
ന്നന്ധരെപ്പോലെ കേണിടാൻ…
എത്രമേൽ സ്വാർത്ഥം, നിരാർദ്രം, നികൃഷ്‌ടമി-
മർത്ത്യന്റെ ചിത്ത പാതാളം!
നിത്യപ്രകാശം കെടുത്തിമുന്നേറുന്നു
വക്രതേ, നിൻ നൃത്തതാളം…
Generated from archived content: poem8_feb.html Author: cheravally_sasi
