കാട്ടുകിളി മൂളുന്നു…..

മുകിൽ മേദസ്സു തുളളിത്തുളുമ്പും വിണ്ണിൻ കീഴെ

വിരഹാതുരപോൽ നിരല്ലജ്ജം; പൂനിലാത്തട്ടിൽ-

മലർമുത്തണി മുകുളങ്ങളാം കുചാഗ്രങ്ങൾ,

ചെംതളിർ ചേലത്തുമ്പാലൊട്ടലസം മറച്ചുംകൊ-

ണ്ടിളകിയാടിയ കാടേ! നിന്നങ്കണത്തിൽ ഞാന-

ന്നൊ,രുപെൺകിടാവ,ത്യുദാരമാ ദൃശ്യം വാഴ്‌ത്തീ!

എങ്ങു ഞാനന്നു വാഴ്‌ത്തിക്കൊണ്ടോരപൂർവ്വഭാവം!

എങ്ങുപോയ്‌ നിന്റെ ലീലാഗേഹത്തിൻ വന്യഭംഗി!

പതിതയാം വനകന്യേ! പാടട്ടേ, ഇന്നും ഞാനാ-

പ്പഴകുമോർമകളാം നൽക്കുളിരിറ്റും ഗീതങ്ങൾ!

പുലർമഞ്ഞു ചോലയിൽ മുങ്ങിനീർന്ന,രിയതൻ

പൊന്നിളം വെയിലൊളിപ്പാവാട വിടരുമാറ്‌,

എന്നു മോമൽത്തെന്നൽ നാട്യമാടാറുളള

പഴയ ശാദ്വല ഭൂവിതഭിശപ്‌ത വികൃതമായ്‌

വികൃതിയാ,മാക്കുളിർ തെന്നലാമോ, കൊടിയ-

ചുടുമണൽക്കാറ്റായി, വീശുന്നു ചുറ്റിലും!

നിറസന്ധ്യയ്‌ക്കായിരത്തിരി വിളക്കും വെച്ചു;

നവനീരദപ്പട്ടാലലസമുടൽ മൂടീട്ടു;

അഭിനവസുനീലാഭ മംബരാദ്രികള നീളെ-

നവവർണ ധൂളികൾ വിതറിയും; കാറ്റൊത്തു-

പതിയെക്കുണുങ്ങിയും മുന്നോട്ടു നീങ്ങുന്ന-

മതിമുഖത്തിൽ മാത്രം അമൃതൊഴുകുമാനന്ദം.

ഗഗനമെറിയും ഹിമകണങ്ങൾ, ചന്ദ്രാംശുകര-

പരിലാളനങ്ങളാൽ മാണിക്യമണികളായ്‌

ഇലകളിലുമിളതായ പുൽനാമ്പിലും, കാട്ടി-

ന്നരിയ പൂപ്പാലികകൾ ആമ്പൽക്കുളങ്ങളിലും,

ഇടറി നിൽക്കുന്നൊരാ നീർത്തുളളികൾ-വൈര

മുതിരു,മൊരു സ്വപ്‌നത്തിനേക്കാൾ വിമോഹകം!

നീലവിണ്ണേതോ മഹാശില്‌പി-പരിപൂത

ചാരുഹസ്‌തത്താൽ ചമച്ചൊരത്ഭുത പുരി!

ഇരുളും വെളിച്ചവും, കുളിരുമുഗ്രതപവും,

ഇടനെഞ്ചുടയ്‌ക്കുന്ന കൊടുമയും, ആർദ്രതയും;

അനവരത, മാശ്ചര്യഭരിത സ്വപ്‌നങ്ങൾ പോൽ-

അടിവെച്ചണഞ്ഞു മറയും ഇന്ദ്രജാലം പുരി!

അതിനുടെ ചുവട്ടിലൊരു മലരണി,ക്കൂടയിലെ-

മധുവൂറും സ്വപ്‌നമായ്‌ ശുഭമോഹമായി നീ!

കൊടിയ നിൻ മുറിവുകളിൽ തേൻ പുരട്ടാൻ, കാട്ടു-

മുരളിയായ്‌ കണ്‌ഠമൊരുക്കി ഞാൻ പാടിടാം!

പാടിടാം ശോകാർദ്രഗീതികൾ, നൊമ്പര-

ച്ചൂടലിയുമാഴിയായ്‌ പാരാകെയൊഴുകിടാം!

ദിശകളെത്തഴുകി യുന്നിദ്രമാക്കീടാം; സ്വയ-

മുരുകി, യുയർന്നംബുദപ്പെരും കാടാകാം!

അമൃതായ്‌ പൊഴിഞ്ഞിടാം; മണ്ണിന്നുയിർ കുളിർ-

ത്തൊരു കാടുയർന്ന്‌ അംബരം പുൽകുവോളം ഞാൻ!

പതിതയാം കാടേ! നിൻ കൂട്ടിലൊരു കിളിയായ്‌ ഞാൻ

പാടട്ടേ! വറ്റാത്ത കുളിരിറ്റും പാട്ടുകൾ!

Generated from archived content: poem2_feb12.html Author: vijayakumari_balakishnan

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ