എനിക്കുവേണ്ടി

കനകം വിളയുന്ന ഖനിയല്ലെൻ മാനസം

കവിതമുളപൊട്ടും ഫലഭൂയിഷ്‌ഠഭൂമി

ഇവിടെ രാപ്പാർക്കുവാനൊരു പെണ്ണിനും പ്രിയ-

മില്ലായിരുന്നു; പണം ജീവിതമാനദണ്‌ഡം!

എങ്കിലുമെനിക്കതിലില്ലായിരുന്നു ദുഃഖ-

മേകാന്തതയിലേറെ വിടർന്നു കാവ്യപ്പൂക്കൾ.

ഞാനെന്റെ ജീവിതത്തിൽ സുവർണ്ണകാലം ചിന്താ-

ധീനനായ്‌ സങ്കല്പത്തിൽ മുഴുകിക്കഴിഞ്ഞുപോയ്‌

ഇന്നു ഞാനവശനായ്‌ ജീവിതപാനപാത്രം

ശൂന്യമാണെന്നു കണ്ടു ഖിന്നനായഹോരാത്രം

എനിക്ക്‌ തല ചായ്‌ക്കാനൊരു പെൺചുമൽ വേണ-

മെൻ മുഖം പൂഴ്‌ത്തിത്തേങ്ങാനവൾ തൻ മടിത്തട്ടും.

Generated from archived content: poem3_july7_06.html Author: unni_varyathu

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ