നിശബ്‌ദമാം ഒരു രാത്രിയിൽ
ഞാൻ നിദ്രയിലേക്കു തെന്നി
വീഴും മുമ്പേ അവനെത്തീ
തൊട്ടുണർത്തീയെന്നെ ആ
കുസൃതിക്കാരനാം മഴ; കുളിരുമഴ
മനസിലേക്കൊരു കുളിർതെന്നൽ വീശി
എത്തി പോയവൻ
ഇടിയുടെ നാദം ചെവിയിൽ
കേൾക്കെ ഞെട്ടിയുണർന്നു ഞാൻ
കണ്ണുചിമ്മി നിൽക്കും താരം
മെല്ലെ കണ്ണടച്ചു
വിളിച്ചുണർത്തിയില്ലെ എന്നെ നീ?
എൻ മനസിനെ കിടിലം കൊള്ളിച്ചവൻ
വീണ്ടുമെത്തിയെൻ ജനാലക്കരികിൽ
അമ്മയെന്നെ വാരി പുണർന്നു
ആ നെഞ്ചകത്തിന്റെ ചൂടിൽ ഞാനുറങ്ങി.
Generated from archived content: poem1_mar26_11.html Author: swetha_s_thottakkara
