കലികാലവൈഭവം കാണുന്നു
എവിടെയുമധികാരമോഹം!
മഷിയിട്ടു നോക്കിയാൽപോലും
കണികാണാനില്ല കാരുണ്യം
അതിരെന്യേ വളരുന്നു പാരിൽ
ദുരമൂത്ത വൈരാഗ്യഭാവം!
നിരഘപ്രകാശമകന്നിടുന്നു
നിറയുകയാണന്ധകാരം!
പെരുകുന്നു പകയും പരിഭവവും
തകരുന്നു വിനയമത്യന്തം,
മഹനീയസുപ്രസാദംമുദാ
പുലരുന്നതെന്നാണതുല്യം!
Generated from archived content: poem4_feb25_06.html Author: kallada_bhasi
