അരങ്ങൊഴിഞ്ഞാട്ടവിളക്കണഞ്ഞുപോയ്,
അക്ഷരാഗ്നിയില്‍ പൂത്ത താരകം പൊലിഞ്ഞുപോയ്
മൃത്യുതന്‍ തിരശ്ശീലയ്ക്കപ്പുറത്തിനിയുമൊ-
രാരവമൊടുങ്ങാത്തോരായിരം ചോദ്യം ബാക്കി!
നേരിന്റെ നേര്‍പ്പാതയില്‍ തെറ്റുകള്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടാന്‍
നേരമേതും നോക്കാതെ കൂടെനീയിരുന്നപ്പോള്‍
നേതൃത്വമേറ്റോരുമാ നേരുവിട്ടോരുമെന്നും
നിന്‍ വാക്കിന്‍ ശരമുനയെന്തിനോ ഭയപ്പെട്ടു!
നിന്റെ ഭാഷണത്തിനായി നേരിനെ കണ്ടു ഞങ്ങള്‍
നിന്റെ ഭാഷയില്‍ മലയാളത്തനിമയും!
നിന്റെ വാഗ്വാദങ്ങളില്‍ തീപ്പൊരി കണ്ടു ഞങ്ങള്‍
നിന്‍ മനക്കോണില്‍ മൂടി നീ കാത്ത പ്രണയവും!
നോവുകള്‍ക്കന്ത്യം നല്‍കി നീ മടങ്ങവേയുള്ളില്‍
ശൂന്യത നിറയുന്നു …ഗദ്ഗദം വിതുമ്പുന്നു!
അക്ഷരം തീനാമ്പായിട്ടാത്മാവില്‍ കൊരുത്തൊരി
മലയാളമൊന്നാകവേ നേരുന്നു സ്നേഹാഞ്ജലി!
Generated from archived content: poem1_feb24_12.html Author: ajith_prasadnjarakkal
