കുലുങ്ങിക്കുലുങ്ങിപ്പൊഴിയുന്ന
നിന്റെ സ്നേഹാമൃതം.
അത് കൈക്കുമ്പിളിലാക്കി-
ക്കുടിക്കുമ്പോൾ
എന്റെ വർത്തമാനകാലം
മരിക്കുന്നില്ല.
ഭൂതകാലത്തിന് ഭാവിയിലേയ്ക്കു പറക്കുവാൻ
ആയിരം ചിറകുകൾ, സ്നേഹമയം!
അങ്ങനെ സ്നേഹക്കടലുകൾ ഉണ്ടാവുമ്പോൾ
സ്നേഹശായിയായി ഓരോ ജീവനും
അപ്പോൾ കടൽ കടയേണ്ടതില്ല.
Generated from archived content: poem3_june7.html Author: karunakaran_puthussery
