ദയവില്ലാത്ത മനസ്സുകൊണ്ട്
നിങ്ങളെന്നെ ഓർക്കാതിരിക്കുക.
ചിരി മറന്ന ചുണ്ടുകൾകൊണ്ട്
ചുംബിക്കാതെയുമിരിക്കുക.
കരിപുരണ്ട കൈകളാൽ
എനിക്ക് ഹസ്തദാനവും അരുത്.
കളവ് ചുഴറ്റുന്ന നാവിനാൽ
പുകഴ്ത്തുകയും വേണ്ട.
എന്റെ ഈ നിരാസങ്ങൾ സഹനത്തിന്റെ
യാചനയാണെന്ന് തിരിച്ചറിയുക.
Generated from archived content: poem_april8.html Author: dinesan_konniyur