ചുട്ടുപൊളളുന്ന വേനലിൽ
വറചട്ടിയിൽ വീണ ജീവിതം.
വറ്റിയ നീരുറവകൾ, സ്വയം-
അറ്റുപോകുന്നു വേരുകൾ.
പേറിടുന്ന ചുമടുകൾക്കതി-
ഭാരമേറുന്നു യാത്രയിൽ
കൂട്ടിനാളില്ല; പാതയിൽ-
ത്തണലേകുവാനൊരു
ശാഖിയും.
Generated from archived content: poem4_sep.html Author: dinesan_konniyur
