ഒളീവിയാ…
നീ എന്നെ പ്രേമിക്കുമ്പോൾ
ഞാൻ മറ്റെന്തോ ആകുന്നു.
രാമപാദമേറ്റ ശിലയാകുന്നു.
കാചം വിഭ്രമിപ്പിക്കുന്ന സൂര്യരേണുവാകുന്നു.
ചാടിച്ചാടി വഴിതേടുന്ന പുൽച്ചാടിയാകുന്നു.
ധ്രുതതാളത്തിൽ ഹൃദയം ചെണ്ടയാകുന്നു.
ഖരം മൃദുവാകുന്നു, മൃദുത്വം മരണവും.
ചേമ്പിലയിൽ തൂങ്ങുന്ന നീർക്കണം
ഭൂമിയെ തൊടാനായുമ്പോലെ,
നിന്റെ ഹൃദയത്തെ തൊടാനായു
മ്പോൾ ഞാൻ മറ്റെന്തോ ആകുന്നു.
Generated from archived content: poem3-ila6.html Author: subair-thuqwa
