ഉഴവുചാൽ

അടർ മണ്ണിനാഴങ്ങളിൽ

തീവിഴുങ്ങിത്തകർന്ന

ചുരക്കാമുലക്കണ്ണുകൾ

രത്ന ഗർഭത്തിൽ

വാർന്ന കൃഷ്ണമണിക്ക്‌

ആഴിയാഴവും

നക്ഷത്രദീപ്തിയും

നനവാർന്ന ഹൃദയത്തിൽ

കുഴമണ്ണിന്നാർദ്രതയും

കുശവഗന്ധവും

ഒടുവിൽ ചുവടടിമറന്ന

രാമപാദം സീതയനംതേടി-

ത്തളർന്ന വിഷമവൃത്തം

Generated from archived content: poem3_dce26_07.html Author: oranelloor+babu

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായങ്ങൾ

അഭിപ്രായം എഴുതുക

Please enter your comment!
Please enter your name here