മറ്റെന്തിനേക്കാളുമേറ്റമാശ്വാസമീ-
കൂട്ടായ്‌മ പങ്കിടും ധന്യനിമിഷങ്ങൾ!
ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ നീറ്റലിലുൾക്കുളി;-
രേറ്റേറ്റു സ്‌നേഹത്തിൻ ചാറ്റൽ
നുണയുന്നു.
കൊട്ടിയടച്ചൊരീ ചിത്തത്തിൻ താഴുകൾ
തട്ടിത്തുറന്നാത്മ ദീപം തെളിക്കുന്നു.
ജീവിതമേകിയ നോവിൽ വേവിച്ചതാം.
ഭാവനവാഗ്മയ ശില്‌പം മെനയുന്നു.
പ്രാണന്റെ വീണയിൽ തന്തികൾ മീട്ടിന-
ല്ലീണമുണർത്തി സൽക്കാവ്യം ചമയ്‌ക്കുന്നു.
കന്മഷമേശാത്ത സത്തുക്കളൂഴിയിൽ
ജന്മമെടുക്കുന്നു നന്മപുലർത്തുന്നു!
Generated from archived content: poem5_mar24_08.html Author: mayyanadu_shams
