തിളങ്ങിടുന്ന നിന്റെ-
യൗവനത്തുടിപ്പിലൊട്ടും
മത്തനായതില്ല പിന്നെ,
സ്വല്പമായ് ഭയന്നു ഞാൻ.
മുഴുത്തമേനിയിൽത്തുറിച്ചു
നിന്ന സൗന്ദര്യത്തിലായ്
അർബുദം പടർന്നതിൽ
കരഞ്ഞതില്ലയൊട്ടുമേ…
അത്രയേറെ നിന്നെ ഞാൻ
കൊതിച്ചുപോയതാണോ
ഇത്രയേറെ ആശ്വസിക്കുവാൻ
കഴിഞ്ഞകാരണം…?
Generated from archived content: poem13_oct1_05.html Author: konnamoodu_viju
