അഗ്നിയില്‍ മന്ദഹസിക്കുന്ന സ്നേഹംഅമ്മയാണെന്നറിയുകമഴയത്തും മഞ്ഞത്തും ഇരുട്ടത്തുംകണ്ണിലെണ്ണയൊഴിച്ച് കാത്തിരിക്കുന്നുഹൃദയത്തിലൊരു ഗാന പ്രവാഹംഅറിയുന്നില്ലഅമ്മയുടെ രൂപഭാവ കാരുണ്യംമറയ്ക്കപ്പുറത്തേയ്ക്കു പോകുന്നില്ലവിസ്മൃതിയിലേക്കു വീഴുന്നില്ല.ആകാശവും നീല സാഗരവുംപഞ്ചാഗ്നി നടുവിലാണ്കുളിര്തെന്നാലായ് വീശുന്നുവാടാത്ത റോസാപുഷ്പം മാതൃത്വം പ്രകാശദീപ്തംതോടും വഴികളും പുഴകളും ഒഴുകിയെത്തുന്നയിടംഇവിടെ സര്‍വതും ഒന്നാകുന്നുഒന്നാകുന്നിടത്ത് രണ്ടില്ലമാതൃത്വം ഒരു മഹാസാഗരമാണ്.
Generated from archived content: poem3_june5_13.html Author: kadathi_shaji
